Stabat Mater (3)

Publié par Walter Covens sur 23 Février 2007, 09:57am

Catégories : #Prières

Frison (Nederland)

1 Stabat Mater dolorosa iuxta crucem lacrimosa dum pendebat Filius
Sa't de mem yn djip fertriet njonken it krús te gûlen stiet dêr't har soan oan hinget
2 Cuius animam gementem contristatam et dolentem pertransivit gladius
As in swurd sa hurd as stiel flymje eangst en pine har troch hert en siel
3 O quam tristis et afflicta fuit illa benedicta Mater Unigeniti
O hoe tryst yn harsels ferlern is de útferkeazen mem om de iennichstberne
4 Quae moerebat et dolebat et tremebat cum videbat nati poenas incliti
O hoe taast it har yn' t hert en wat griist it har bot oan dit tramtearjen fan har soan
5 Quis est homo qui non fleret Christi Matrem si videret in tanto supplicio?
Wa wurde net de eagen wiet dy't each yn each mei Jezus en Syn mem Marije stiet
6 Quis non posset contristari Matrem Christi contemplari dolentum cum filio?
Wa soe net diele it fertriet seach er de leafde fan de mem dy't om har bern sa ynlik skriemt
7 Pro peccatis suae gentis vidit Iesum in tormentis et flagellis subditum
Foar de minsken mei har kwea sjocht hja Jezus warleas lijen gisels strymje Him de lea
8 Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum dum emisit spiritum
Wylst de geast al fan him wykt sjocht hja hoe't har leave soan oan de marteldea beswykt
9 Eia Mater, fons amoris, me sentire vim doloris fac ut tecum lugeam
O mem, jo leafdeswelle meitsje dat ik jo pine fiel dat ik yn jo roujen diel
10 Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum ut sibi complaceam
Lit myn hert fan leafde baarne Kristus wol ik yn my drage mei myn siele Him behage
11 Sancta Mater, istud agas crucifixi fige plagas cordi meo valide
Mem jou yn jo hillichheid dat de krúsdea fan jo soan yn myn hert begroeven leit
12 Tui nati vulnerati tam dignati pro me pati poenas mecum divide
Dat ik de pinen diele mocht fan de wûnen fan jo soan dy't foar my dit offer brocht
13 Fac me vere tecum flere crucifixo condolere donec ego vixero
Mei jo skrieme is myn wil mei jo treure by it krús oant de dea my helje sil
14 Iuxta crucem tecum stare et te libenter sociare in planctu desidero
Njonken jo by't krús te stean Mei jo diele it fertriet Wie foar my it heechst geniet
15 Virgo virginum praeclara mihi iam non sis amara fac me tecum plangere
Jo dy't sa ferheven binne lit my no dochs net allinne wol ik mei jo gûle kinne
16 Fac ut portem Christi mortem passionis fac consortem et plagas recolere
Dat ik Kristus' dea ferstean mei syn wûnen my foar eagen lij en oan Syn side stean
17 Fac me plagis vulnerari cruce hac inebriariob amorem filii
Wylst Syn wûnen my ferwûnje sil Syn leafde yn my brûze bin ik fan it krús berûze
18 Inflammatus et accensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
Wol dan jo myn foarspraak wêze as hellefjoer ea wanke mocht op de dei fan it eingerjocht
19 Fac me cruce custodiri, morte Christi praemoniri confoveri gratia
Meitsje dat it krús my hoedet Kristus'dea my krêften jout Dat my Syn genede noedet
20 Quando corpus morietur fac ut animae donetur paradisi gloria. Amen
As it lichem stjerre moat Jou dan dat de siele hat De hearlikheid fan't paradys

Magyar (Hongrois)

A Stabat Mater 13. századi katolikus himnusz, Jacopone da Todi szerzeménye, egyike a legismertebb középkori énekeknek. Máriának a keresztfa mellett átélt fájdalmáról szól. A címe az első sorából adódik: Stabat mater dolorosa (szó szerinti fordításban: „Állt a fájdalommal terhes anya”).
Sok zeneszerző is megzenésítette, többek közt, Franz Joseph Haydn, Antonín Dvořák, Antonio Vivaldi, Gioacchino Rossini, Giovanni Battista Pergolesi, Arvo Pärt és Domenico Scarlatti. A Quattro Pezzi Sacri részeként Verdi is írt hozzá zenét.

1. Áll a fájdalomnak anyja, Kín az arcát könnybe vonja. Úgy siratja szent Fiát.
2. Gyász a lelkét meggyötörte, Kín és bánat összetörte, Tôrnek éle járta át.
3. Ó mi nagy volt ama drága Szûzanya szomorúsága, Egyszülött szent magzatán!
4. Mennyit sírt és hogy kesergett, Látván azt a nagy keservet, Azt a nagy kínt szent Fián.
5. Ki ne sírna, melyik ember, Hogyha ennyi gyötrelemben Látja lankadozni ôt?
6. Ki ne sírna Máriával, Hogyha látja szent Fiával Szenvedni a szent Szülôt!
7. Népét hogy megmossa szennytôl, Látta tenger gyötrelemtôl Roskadozni Jézusát.
8. Látta édes egy szülöttét, Halálos nagy elepedtét, Látta, hogy halálra vált.
9. Szeretetnek szent kútfôje, Add, a fájdalomnak tôre Járjon át a lelkemen.
10. Hogy szívemben lángra kelne Krisztusomnak szent szerelme. Segíts neki tetszenem.
11. Esdek, hogy szívembe véssed, Szûzanyám, nagy szenvedésed S az Átvertnek sebeit.
12. Gyermekednek, a sebzettnek, Ki miattam szenvedett meg, Osszam meg gyötrelmeit.
13. Add meg, kérlek, hogy mig élek, Együtt sirjak mindig véled S azzal, ki a fán eped.
14. A keresztnél veled állni, Gyászban veled eggyé válni: Erre ûz a szeretet.
15. Dicsô szûze szent szûzeknek, Hadd ízleljem kelyhedet meg: Add nekem fájdalmaid:
16. Add tisztelnem, add viselnem, S nem felednem: holt Szerelmem Krisztusomnak kínjait.
17. Sebeivel sebesítsen, Szent mámorba részegítsen Buzgó vérével Fiad.
18. Hogy ne jussak ama tûzbe, Védj meg engem, drága Szûz te, Ha az ítélet riad.
19. Krisztusom, ha jô halálom, Anyád szeme rám találjon, És elhívjon engemet.
20. S hogyha testem porba tér meg, Lelkem akkor a nagy égnek

Maltais

Stabat Mater dolorosa iuxta crucem lacrimosa dum pendebat Filius
Hemm wehidha I-omm imnikkta tibki w tolfoq hdejn il-ghuda waqt li binha kien mislub
2 Cuius animam gementem contristatam et dolentem pertransivit gladius
Il-qalb taghha qed titniehed kollha diqa w kollha niket u minfuda dritt mis-sejf
3 O quam tristis et afflicta fuit illa benedicta Mater Unigeniti
Kemm imnikkta, kemm imdejqa kellha tkun dil-mara mbierka l-omm ta' l-iben il-wahdien
4 Quae moerebat et dolebat et tremebat cum videbat nati poenas incliti
   Quae moerebat et dolebat Pia Mater dum videbat nati poenas incliti
Qieghda tibki b'qalb maqsuma u titrieghed meta tilmah lil dan l-iben kollu wgigh
5 Quis est homo qui non fleret Matri Christi si videret in tanto supplicio?
Min hu l-bniedem li kif jara lil dil-mara l-omm ta' Kristu f'dan in-niket ma jibkix?
6 Quis non posset contristari Matrem Christi contemplari dolentum cum filio?
Min se jonqos li jitnikket meta jahseb fl-omm ta' Kristu tbati mieghu dan l-wgigh?
7 Pro peccatis suae gentis vidit Iesum in tormentis et flagellis subditum
Ghall-htijiet li ghamlu niesu rat lil binha f'dil-hruxija, ratu jgarrab dan is-swat
8 Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum dum emisit spiritum
Rat lill-iben helu taggha qed imut mitluq hemm wahdu waqt li jaghti l-ahhar nifs
9 Eia Mater, fons amoris, me sentire vim doloris fac ut tecum lugeam
Inti omm, l-ghajn ta' l-imhabba, 'tini s-sahha nhoss dan-niket, nibki mieghek jiena wkoll
10 Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum ut sibi complaceam
B'hafna nar imla l-qalb tieghi biex inhobb lil Kristu Alla halli noghgbu kif nixtieq
11 Sancta Mater, istud agas crucifixi fige plagas cordi meo valide
Ommi mqaddsa roddli talbi: 'tini l-griehi ta' l-imsallab biex iwettqu 'l din il-qalb
12 Tui nati vulnerati tam dignati pro me pati poenas mecum divide
Aqsam mieghi dawn il-griehi ta' dan ibnek kollu dmija li ghalija ried imut
13 Fac me vere tecum flere crucifixo condolere donec ego vixero
     Fac me tecum, pie, flere crucifixo condolere donec ego vixero
Jiena mieghek irrid nibki u nitnikket ma' l-imsallab tul iz-zmien li nibqa' haj
14 Iuxta crucem tecum stare te libenter sociare in planctu desidero
     Iuxta crucem tecum stare et me tibi sociare in planctu desidero
Taht salibu nibqa' mieghek, bla ma qatt nitilqek wahdek, f'dan il-biki hekk nixtieq
15 Virgo virginum praeclara mihi iam non sis amara fac me tecum plangere
Inti l-mara l-aktar safja, la tonqosx li troddli xewqti halli miehek nibki jien
16 Fac ut portem Christi mortem passionis eius sortem et plagas recolere
     Fac ut portem Christi mortem passionis fac consortem et plagas recolere
Hallli ngorr il-mewt ta' Kristu, halli tmissni x-xorti tieghu ta' dal-griehi w dal-wegghat
17 Fac me plagis vulnerari cruce hac inebriari ob amorem filii
     Fac me plagis vulnerari fac me cruce inebriari et cruore filii
Ha nitwegga' b'dawn il-griehi, waqt li nhobb minn qalbi 'l ibnek u nissahhar mis-salib
18 Inflammatus et accensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
     Flammis ne urar succensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
     Flammis orci ne succendar, per te, Virgo, fac, defendar in die iudicii
Kollni hegga, kollni hrara, xebba, fik insib il-fidwa meta jasal jum il-haqq
19 Fac me cruce custodiri morte Christi praemuniri confoveri gratia
     Christe cum sit hinc (iam) exire da per matrem me venire ad palmam vicoriae
Is salib halli jharisni, u mewt Kristu troddli s-sahha biex insib ir-rizq mixtieq
20 Quando corpus morietur fac ut animae donetur paradisi gloria. Amen
Meta jmutli dan il-gisem hu hsieb ruhu biex tinghata sebh u hena fis-smewwiet. Amen

Norsk

1 Stabat Mater dolorosa iuxta crucem lacrimosa dum pendebat Filius
Den sørgende moren stod gråtende ved korset mens hennes Sønn hang der.
2 Cuius animam gementem contristatam et dolentem pertransivit gladius
Hennes sukkende, dystre og smertefylte sjel ble gjennomboret av et sverd.
3 O quam tristis et afflicta fuit illa benedicta Mater Unigeniti
hvor trist og forpint var ikke den Enbårnes velsignede mor.
4 Quae moerebat et dolebat Pia Mater dum videbat nati poenas incliti
Hvor hun ventet, sørget og led, den fromme mor, da hun så sin navngjetne Sønns kvaler.
5 Quis est homo qui non fleret Matri Christi si videret in tanto supplicio?
Hvem vil vel ikke gråte når han ser Kristi mor i så stor en nød?
6 Quis non posset contristari Matrem Christi contemplari dolentum cum filio?
Hvem kan la være å ta del i smerten og betrakte Kristi fromme mor som lider med sin Sønn?
7 Pro peccatis suae gentis vidit Iesum in tormentis et flagellis subditum
For sitt folks synders skyld ser hun Jesus bli pint og underkastet pisken.
8 Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum dum emisit spiritum
Hun så sin milde sønn forlatt i døden da hans sjel forlot hans legeme.
9 Eia Mater, fons amoris, me sentire vim doloris fac ut tecum lugeam
Å, moder, kjærlighetes kilde, la meg kjenne din smertes kraft og sørge med deg.
10 Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum ut sibi complaceam
La mitt hjerte brenne av kjærlighet til Kristus, min Gud, slik at jeg kan behage ham.
11 Sancta Mater, istud agas crucifixi fige plagas cordi meo valide
Hellige mor, jeg ber deg, preg den korsfestedes sår uutslettelig i mitt hjerte.
12 Tui nati vulnerati tam dignati pro me pati poenas mecum divide
La meg få dele din sårede Sønns kvaler – han, som med verdighet led så meget for meg.
13 Fac me vere tecum flere crucifixo condolere donec ego vixero
La meg gråte inderlig med deg og føle din medlidenhet med den korsfestede så lenge jeg lever.
14 Iuxta crucem tecum stare et me tibi sociare in planctu desidero
Det er min lengsel å stå under korset med deg og ta del i din klage.
15 Virgo virginum praeclara mihi iam non sis amara fac me tecum plangere
Hellige jomfru over alle jomfruer, vær ikke lenger bitter for min skyld, men la meg klage med deg.
16 Fac ut portem Christi mortem passionis fac consortem et plagas recolere
La meg bære Kristi død, ta del i hans lidelse og betrakte hans sår.
17 Fac me plagis vulnerari cruce hac inebriari ob amorem filii
La meg såres med hans sår, la meg beruses av korset og av Sønnens blod.
18 Inflammatus et accensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
La mitt hjerte gløde i meg, og vær du, o jomfru, min forsvarer på dommens dag.
19 Fac me cruce custodiri morte Christi praemuniri confoveri gratia
La meg finne vern ved korset, befestes ved Kristi død og omhylles av nåde.
20 Quando corpus morietur fac ut animae donetur paradisi gloria. Amen
Når legemet dør, la da paradisets herlighet bli gitt til min sjel. Amen

Polski

1 Stabat Mater dolorosa iuxta crucem lacrimosa dum pendebat Filius
Stala Matka bolejaca, kolo krzyza lzy lejaca, gdy na krzyzu wisial Syn
2 Cuius animam gementem contristatam et dolentem pertransivit gladius
A jej dusza potyrana, rozplakana, poszarpana miecz przeszywal ludzkich win
3 O quam tristis et afflicta fuit illa benedicta Mater Unigeniti
O, jak smutna, jak podcieta byla Matka Boza swieta, cicha w zalamaniu rak
4 Quae moerebat et dolebat et tremebat cum videbat nati poenas inclyti
   Quae moerebat et dolebat Pia Mater dum videbat nati poenas inclyti
O, jak drzala i truchlala i bolala, gdy patrzala na synowskich tyle mak
5 Quis est homo qui non fleret Matri Christi si videret in tanto supplicio?
I ktoz widzac tak cierpiaca lza nie zacmi sie goraca, nie drgnie, taki czujac noz
6 Quis non posset contristari Matrem Christi contemplari dolentum cum filio?
I ktoz widzac nie ubroczy, widzac jak do krzyza oczy wzbila z bolu dretwa juz
7 Pro peccatis suae gentis vidit Iesum in tormentis et flagellis subditum
Ach, za ludzkiego rodu winy jak katowan byl jedyny, meki kazdy niosla dzial
8 Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum dum emisit spiritum
I widziala jak rodzony jej umieral opuszczony, zanim Bogu dusze dal
9 Eia Mater, fons amoris, me sentire vim doloris fac ut tecum lugeam
O Matko, zrodlo wszechmilosci, daj mi uczuc moc zalosci, niechaj z Toba dzwigne bol
10 Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum ut sibi complaceam
Chrystusowe ukochanie niech w mym sercu ogniem stanie, krzyza dzieje we mnie wtul
11 Sancta Mater, istud agas crucifixi fige plagas cordi meo valide
Matko, Matko milosiernie wejrzyj Syna Twego ciernie w serce moje wraz jak w cel
12 Tui nati vulnerati tam dignati pro me pati poenas mecum divide
Rodzonego, meczonego, Syna Twego ofiarnego kazn owocna ze mna dziel
13 Fac me vere tecum flere crucifixo condolere donec ego vixero
     Fac me tecum pie flere crucifixo condolere donec ego vixero
Spraw, niech placze z Toba razem, krzyza zamkne sie obrazem az po moj ostatni dech.
14 Iuxta crucem tecum stare te libenter sociare in planctu desidero
     Iuxta crucem tecum stare et me tibi sociare in planctu desidero
Niechaj pod nim razem stoje, dziele Twoje krwawe znoje. Twa bolescia zmywam grzech
15 Virgo virginum praeclara mihi iam non sis amara fac me tecum plangere
Panno slodka racz mozolem niech me serce z Toba spolem na Golgocki idzie sklon
16 Fac ut portem Christi mortem passionis eius sortem et plagas recolere
    Fac ut portem Christi mortem passionis fac consortem et plagas recolere
Niech smierc przyjme z katow reki, uczestnikiem bede meki, razow krwawych zbiore plon
17 Fac me plagis vulnerari cruce hac inebriari ob amorem filii
     Fac me plagis vulnerari fac me cruce inebriari et cruore filii
Niechaj broczy cialo moje, krzyzem niechaj sie upoje niech z milosnych zyje tchnien
18 Inflammatus et accensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
     Flammis ne urar succensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
     Flammis orci ne succendar, per te, Virgo, fac, defendar in die iudicii
W morzu ognia zapalony, z Twojej reki niech oslony puklerz wezme w sadu dzien
19 Fac me cruce custodiri morte Christi praemuniri confoveri gratia
     Christe cum sit hinc (iam) exire da per matrem me venire ad palmam vicoriae
Chrystus niech mi bedzie grodem, krzyz niech bedzie mym przewodem, laska pokrop, zycie daj!
20 Quando corpus morietur fac ut animae donetur paradisi gloria. Amen
Kiedy cialo me sie skruszy, oczyszczonej w ogniu duszy glorje zgotuj niebo, raj.
Traditional Translation
Stoi Matka obolała, Łzy pod krzyżem przepłakała, Gdy na krzyżu Syn jej mrze.
Jakże w duszy jest zmartwiona, Zasmucona, zachmurzona, Aż ją poprzeszywał miecz.
Jakże smutnej i strapionej Matce tej błogosławionej Jednorodzonego mieć.
I nie łamać się ginącej Tej pobożnej, tej widzącej Jednorodzonego śmierć.
Co za człowiek, co nie płacze, Kiedy Matkę tę zobaczy W udręczeniu ‑ takim, o
Kto niezdolny współczuć czule Bólom Matki Syna bóle? Czy ma takie serce kto?
Widzi Matka: Syn Jej Jezus Bicze przyjął i krzyż przeniósł Za calutki ludzki grzech.
Widzi słodkie swe Rodzone Tak śmiertelnie opuszczone, Jak ostatni traci dech.
Matko, źródło ukochania Daj mi siłę wspól czuwania Twym bólom, żalom Twym.
Serce sobie upodoba, U Chrystusa kochać Boga; Sercu memu spraw to Ty.
Matko święta, niechby ono Przybijano i dręczono, Niech zasiłki Twoje ma.
Zrób mnie godnym uproszenia, Udzielenia, udręczenia Z Twego Rodzonego ran.
Daj pobożne z Twymi łzami Mieć Twój ból z Ukrzyżowanym, Póki tym nie przejmiesz mnie.
Niech pod krzyżem z Tobą stoję, Niech łzy Twoje będą moje, Tego Twego płaczu chcę.
Panno z Panien Najjaśniejsza, Już mi nie bądź boleśniejsza, Tylko daj i mnie łzy lać.
Niech Chrystusa śmierć przeniosę, Męki zniosę do pomocy, Niech to przejdę jeszcze raz.
Zrób mnie zbitym, poranionym, Uniesionym, przpojonym Krzyżem Syna, Syna krwią.
Płomień ognia mnie nie spali: Najjaśniejsza mnie ocali, Na ten ostateczny Sąd.
Chryste, a gdy i Ty wyjrzysz, Daj przez Matkę i mnie przybyć Do zwycięskich Twoich palm
A gdy ciało będzie zmarłe, Spraw, niech duszy będzie dane Twoje nieba pełnie chwał. Amen1.

Suédois (Svensko?) (Swedish)

Modern stod med krossat hjärta vid det kors, där gränslös smärta, Sonen led för syndig värld.
Gruvlig ångest henne brände, och hon modershjärtat kände genomborrat av ett svärd.
Huru sorgsen, hur bedrövad, övergiven, tröst berövad, var Guds moder i sin nöd!
Vem kan fatta vad hon lidit, huru hennes hjärta svidit under Sonens bittra död?
Kan du stå vid hennes sida utan att med henne lida under folkets spe och hån?
Kan du tårlös se den smärta, vilken sargar moderns hjärta, lidande med älskad Son?
För oss fallna mänskor plågad, smärtans kalk, till brädden rågad hon nu Sonen tömma ser.
Och hon hör emellan ropen av den grymma pöbelhopen, huru han till Fadern ber.
Jesu moder, kärleks källa, då jag ser dig tårar fälla, vill jag gråta ock med dig.
Dina kval må mig förtära! Honom älska, honom ära, o Maria, lär du mig.
Helga moder, lär mig känna Jesu kval, att de må bränna djupt sig in i uti min själ.
Han i smärta har sig vridit, han för mig har döden lidit. Låt mig i hans kval få del.
Moder, låt med dig mig gråta, ty att Gud må mig förlåta, syndens straff din Son nu bär.
Låt vid korset mig få dröja. Ödmjukt där jag knä vill böja vid din sida, moder kär.
Helga Jungfru, ärorika, skulle mina krafter svika, hjälp mig du att härda ut.
Dina kval må mig förtära, ödmjukt vill jag korset bära, tåligt intill livets slut.
Låt mig känna Jesu smärta, kärlek brinne i mitt hjärta för hans kors och för hans blod.
Var mig när i varje fara, mig från evig död bevara, helga moder, huld och god.
Lär mig korset trofast bliva, det allena kan mig giva hjälp uti min sista nöd:
så att, fri från stoftet, anden svävar till de sälla landen, där ej finnes någon död.

Modern stod så djupt bedrövad
bredvid korset, tårbedövad,
   medan sonen hängde där.
Fyllt av suckar, sorg och smärta
genomborrat hennes hjärta
   liksom av en klinga är.

O, hur hon av sorgen dignat,
denna kvinna, Gud välsignat,
   den enfödde sonens mor!
Hon av sorg och bävan snaras,
då för henne uppenbaras
   kval för hennes ättling stor.

Vore var och en ej tårad,
om han Kristi moder sårad
   då såg i stort elände?
Skulle var och en ej lida,
därest han nu modern blida
   med sonen pinas kände?

För den synd hans folk förövat
såg hon hur man Jesus prövat
   med gissel allehanda.
Sonen ljuv men övergiven
såg hon dö och ensam bliven
   när han upp gav sin anda.

Moder, du vår kärleks källa,
låt mig känna plågan välla
   och få dela din smärta!
Gör så jag av iver brinner
Kristus till behag och vinner
   hans kärlek i mitt hjärta!

Helga moder, du må laga
att jag korsets plågor taga
   kan i djupet av min själ!
Slag som har i sonen svidit -
pinorna för mig han lidit -
   lär mig känna dessa väl!

Mina tårar fälls med dina,
låt mig känna korsets pina
   så länge jag leva skall.
Jämte dig vid korset bida,
gärna ställas vid din sida
   vill jag under klagan all.

Jungfrurs jungfru, härligt klara,
ej blott du må sorgsen vara:
   låt mig med få klaga!
Låt mig bära Kristi plåga,
känna dödens heta låga
   och kvalen på mig taga!

Gör att slagen mot mig brusar
och att korset mig berusar
   med hans blod i mitt sinne!
Brinnande av nit, förklarad,
blive jag av dig försvarad,
   när domens dag är inne!

Låt mig bli av korset vaktad,
genom Kristi död bli aktad;
   hans nåd må mig beskärma!
När jag kroppsligen skall sluta,
jungfru, låt min själ få njuta
   av paradisets värma!

Amen!

Stabat Mater (2)

Chemin de Croix traditionnel et biblique

Commenter cet article