STABAT MATER DOLOROSA
1. Staris la patrino plore
ĉe la kruco endolore,
dum pendadis ŝia fil’;
(2) ŝian koron ĝemadantan,
malĝojegan, angorantan,
trafis glavo, dorn-pikil’.
3. Kiom estis afliktata
Dipatrino la benata,
atendante apud Li!
(4) Dum, anime lamentante,
Liajn vundojn kunsentante,
daŭre Lin rigardis ŝi.
5. Kiu homo ne ploradus,
se li tie ŝin vidadus
en tioma kor-mizer’?
(6) Kiu, Kriston rigardante,
la patrinon pripensante,
ne kuniĝus en sufer’?
7. Pro la pekoj de aliaj
venis la turmentoj Liaj,
skurĝo-batoj, agoni’;
(8) ŝi Lin vidis kondamnita,
kaj de ĉiu forlasita;
dum surkruce mortis Li.
9. Kristo, tuŝu mian koron,
ke, vidante ŝian ploron,
kunlamentu ankaŭ mi;
(10) pliardigu mian amon,
brulu ĝi en freŝan flamon,
ke mi plaĉu nur al Vi.
Slovenscii (slovène)
Stabat Mater - MATI ALOSTNA JE STALA
1.
Mati alostna je stala, zraven kria se jokala, ko na njem je visel Sin.
V grenko alost zatopljen je nje duša, prebodena z mečem silnih bolečin.
O, kaj alosti prestati morala je sveta Mati, ko njen Sin je rešil svet.
V alosti vzdihuje bleda, ko v trepetu Sina gleda, kaj trpi na les razpet.
Komu potok solz ne lije, ko bridkosti zre Marije, grenke nad morja bridkost?
Kdo prisrčno ne aluje, ko to Mater premišljuje, njenih boli velikost?
Vidi Jezusa trpeti, grehe ljudstva nase vzeti, šibam vdati se voljno.
V Sina le pogled upira, ko ves zapuščen umira, k smrti nagne e glavo.
Kristus, ko bo treba umreti, daj po Materi presveti večne slave rajski dom. Amen.
2.
Mati, vir ljubezni prave, naj občutim te teave in s teboj alujem zdaj.
Daj, da bo srce se vnelo in za Jezusa gorelo mi v ljubezni vekomaj.
Sveta Mati, to te prosim, rane Kristusa naj nosim, vtisni v moje jih srce.
Sinu tvojemu so rane v odrešenje moje dane, tudi mene naj bole.
Naj s teboj sedaj alujem, Krianega objokujem, ko v dolini solz ivim.
S tabo poleg kria stati, s tabo zdruen alovati v bridkem joku hrepenim.
Ko pa smrt telo mi vzame, dušo mojo naj objame večne slave rajski dom. Amen.
3.
Prosim, hvaljena Devica, ti mi bodi tolanica, daj mi dele bolečin.
Daj mi, da bom vse ivljenje rad premišljal to trpljenje, ko je umiral boji Sin.
Mene kri naj obteuje, mene s tugo napolnjuje sveta kri njegovih ran.
Ti pa varuj, Mati ljuba, da moj del ne bo poguba, kadar pride sodni dan.
Kristus, ko bo treba umreti, daj po Materi presveti, da skušnjave zmagal bom.
Ko pa smrt telo mi vzame, mojo dušo naj objame večne slave rajski dom. Amen.
Flamand - Hollandais
Stabat Mater
Naast het kruis, met wenende ogen,
stond de moeder, diep bewogen,
wijl haar Zoon te sterven hing.
Dwars toen door het zuchtend harte,
overstelpt van wee en smarte,
drong het zwaard der marteling.
O hoe droef, hoe vol van rouwen,
was de zegenrijkste Vrouwe,
moeder van de eenge Zoon!
Hoe zij leed, de diepbedroefde, tere moeder,
wijl zij toefde bij die Zoon,
aan ’t kruis tentoon.
Wie toch die niet wenen zoude,
zo hij ’t bitter leed aanschouwde
dat Maria’s hart verscheurt!
Wie die zonder medelijden
Christus ’moeder zou zien lijden,
daar zij met haar Zoon zo treurt!
Voor de zonden van de zijnen
zag zij Jezus in de pijnen,
door de gesels gekastijd,
Zag haar dierbaar kind in’t sterven
ook zijn Vaders troost nog derven,
heel verlaten al die tijd.
Christus, om van hier te scheiden,
laat uw moeder mij geleiden
waar de zegepraal mij wacht.
Laat mij, moeder, bron van liefde,
voelen ’t leed dat u doorgriefde,
dat ik met u medeween.
Doe mijn hart voor Jezus branden,
vlecht gijzelf de liefdesbanden,
dat ik God behaag alleen.
Moeder, wil dit heil bewerken:
des Gekruisten wondemerken
diep te prenten in mijn hart.
Zoveel heeft in ziel en leden
gaarne uw Zoon voor mij geleden:
laat mij delen in zijn smart.
Laat als kind met u mij wenen,
medelijdend mij verenen
met uw Zoon, mijn leven lang.
Staan bij ’t kruis aan uwe zijde,
en er klagen, met u lijden,
niets wat ik zozeer verlang.
Als mijn lichaam komt te sterven,
laat mijn ziele dan verwerven
’s hemels blijde gloriepracht.
Maagd der maagden, nooit volprezen,
wil mij niet ongunstig wezen,
laat mij jammeren zoals gij.
Laat mij Christus’ doodstrijd strijden,
deelgenoot van al zijn lijden.
’t diep gevoelen zoals Hij.
Laat zijn wonden mij doorsteken
en voor ’t kruis in liefde ontsteken
en voor ’t bloed van uwe Zoon.
Wil mij aan het vuur onttrekken,
met uw voorspraak, Maagd,
mij dekken als ik staan zal voor zijn troon.
Laat het heilig kruis mij hoeden,
Christus’ dood komt mij ten goede,
zijn genade zij mijn prijs.
Als mijn lichaam komt te sterven,
laat mijn ziele dan verwerven
’s hemels blijde gloriepracht.
Español
Stabat Mater (Estaba la madre) es un himno católico del siglo XIII atribuido a Jacopone da Todi. Esta plegaria que comienza con las palabras Stabat Mater dolorosa (estaba la Madre sufriendo) medita sobre el sufrimiento de María la Madre de Jesús durante la crucifixión de éste.
Es uno de las composiciones literarias a la que más se le ha puesto música; cerca de 200 compositores diferentes. Múltiples compositores de distintas épocas de género, de estilos y de visión musical han compuesto en base a este texto medieval. Entre los Compositores se cuentan Rossini, Franz Liszt, Krzysztof Penderecki, Giovanni Pierluigi da Palestrina, Francis Poulenc, Domenico Scarlatti, Antonio Vivaldi, Alessandro Scarlatti y Antonín Dvořák, siendo el más famoso
"Stabat Mater" está asociada en particular con las Estaciones de la Cruz. Cuando se rezan las Estaciones en público, es decir, en iglesia o en procesión al aire libre, es de costumbre cantar estrofas de este himno mientras uno camina de una Estación a la otra.
Stabat Mater, letra en español
1. Estaba la Madre dolorosa
junto a la Cruz, llorosa,
en que pendía su Hijo.
2. Su alma gimiente,
contristada y doliente
atravesó la espada.
3. ¡Oh cuán triste y afligida
estuvo aquella bendita
Madre del Unigénito!
4. Languidecía y se dolía
la piadosa Madre que veía
las penas de su excelso Hijo.
5. ¿Qué hombre no lloraría
si a la madre de Cristo viera
en tanto suplicio?
6. ¿Quién no se entristecería
a la Madre contemplando
con su doliente Hijo?
7. Por los pecados de su gente
vio a Jesús en los tormentos
y doblegado por los azotes.
8. Vio a su dulce Hijo
muriendo desolado
al entregar su espíritu.
9. Ea, Madre, fuente de amor,
hazme sentir tu dolor,
contigo quiero llorar.
10. Haz que mi corazón arda
en el amor de mi Dios
y en cumplir su voluntad.
11. Santa Madre, yo te ruego
que me traspases las llagas
del Crucificado en el corazón.
12. De tu Hijo malherido
que por mí tanto sufrió
reparte conmigo las penas.
13. Déjame llorar contigo
condolerme por tu Hijo
mientras yo esté vivo.
14. Junto a la Cruz contigo estar
y contigo asociarme
en el llanto es mi deseo.
15. Virgen de Vírgenes preclara
no te amargues ya conmigo,
déjame llorar contigo.
16. Haz que llore la muerte de Cristo,
hazme socio de su pasión,
haz que me quede con sus llagas.
17. Haz que me hieran sus llagas,
haz que con la Cruz me embriague,
y con la Sangre de tu Hijo.
18. Para que no me queme en las llamas,
defiéndeme tú, Virgen santa,
en el día del juicio.
19. Cuando, Cristo, haya de irme,
concédeme que tu Madre me guíe
a la palma de la victoria.
20. Y cuando mi cuerpo muera,
haz que a mi alma se conceda
del Paraíso la gloria.
Amén.
Basco
STABAT MATER - Basque text
The Basque language is spoken in the North-Western part of Spain.
Translations: Two versions of the Stabat Mater:
a) by Jean Duvoisin, 1864 (first lines)
b) by Nikolas Ormaetxea “Orixe”, 1951 (second lines)
1 Stabat Mater dolorosa iuxta crucem lacrimosa dum pendebat Filius
Jesus ona gurutzean Itzaturik ikustean, Ama zagon nigarrez.
Zutik Gurutze ondoan Ama samiña zegoan, ta Semea zintzilik.
2 Cuius animam gementem contristatam et dolentem pertransivit gladius
Oinhazerik gaitzenean, Lantzaz joa bihotzean, Ethendu zen auhenez.
Aren anima ituna ezpatak urratu zuna, an zegoan larririk.
3 O quam tristis et afflicta fuit illa benedicta Mater Unigeniti
Zenbat ahal zen samina, Ama saindu haren mina, Atsekabez bethea!
Ain estu ta atsekabea Seme Bakardun Andrea Amarik onen ua.
4 Quae moerebat et dolebat et tremebat cum videbat nati poenas inclyti
Quae moerebat et dolebat Pia Mater dum videbat nati poenas inclyti
Han zagoen auhenetan, Nigar eta hesturetan Ikustean semea.
Oiñazez eta naigabez Seme kuttunaren lanez zegoen kupitua.
5 Quis est homo qui non fleret Matri Christi si videret in tanto supplicio?
Hanbateko oinhazean, Ama haren ikustean, Nork ez duke nigarrik?
Nork ez du negar egingo Jesusen Ama alango oiñazez ikusita.
6 Quis non posset contristari Matrem Christi contemplari dolentum cum filio?
Ama! semei begiratuz, Nor ez egon minez, doluz, Nigarretan urthurik?
Ama Semêk ikustean biak oiñaze berean elkarrekin josita?
7 Pro peccatis suae gentis vidit Iesum in tormentis et flagellis subditum
Ikusi du azotatzen, Gure gatik estiratzen, Bere seme eztia.
Beretarren erruekin zigorka zutela zekin Jesus bere maitea.
8 Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum dum emisit spiritum
Ikusi du hagoratzen, Herioak akhabatzen, Zeru lurrez utzia.
Iñortxok ere ez laguntzen, ta azken arnasak ematen ikusi zun Semea.
9 Eia Mater, fons amoris, me sentire vim doloris fac ut tecum lugeam
Amodio ithurria, Emadazut min bizia, Pairatzeko zurekin.
Ots, Ama, maite-iturri. Zurekin oiñaze bizi ar dezadan egizu.
10 Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum ut sibi complaceam
Jainkoaren gogokotzat, Amodioz Jesusentzat Egizu erre nadin.
Sutu Kristoren maitean biotz au, ta Aren aurrean atsegiña nagizu.
11 Sancta Mater, istud agas crucifixi fige plagas cordi meo valide
Sar dizazut bihotzean, Jesus onak gurutzean Hartu duen zauria.
Ama, nere biotzari Kristoren zauriak jarri, otoi, mami mamian.
12 Tui nati vulnerati tam dignati pro me pati poenas mecum divide
Zure seme zaurthuaren Ene gatik jasan penen Emadazut erdia.
Seme orren neke lana erdiz bialdu nigana, ain maite naun sarian.
13 Fac me vere tecum flere crucifixo condolere donec ego vixero
Fac me tecum pie flere crucifixo condolere donec ego vixero
Hil arteo, haren minez, Deithoratzen nigar zinez, Nagon bethi zurekin.
Zurekin negar bizian naukazu, ta Aren zorian, ilko naizenaraiño.
14 Iuxta crucem tecum stare te libenter sociare in planctu desidero
Iuxta crucem tecum stare et me tibi sociare in planctu desidero
Nahi nuke zurekilan Habearen itzalean Nere goitza egin.
Zurekin Gurutz ondoan lagunduz, negar malkoan nagon bizi naizaiño.
15 Virgo virginum praeclara mihi iam non sis amara fac me tecum plangere
Birjinarik ederrena, Onhets zazu ene pena, Zurearekin baltsan.
Birjiñetan ederrena, zakida Zu samurrena, neri negar eragin.
16 Fac ut portem Christi mortem passionis eius sortem et plagas recolere
Fac ut portem Christi mortem passionis fac consortem et plagas recolere
Jaun onaren gurutzea, Harek jasan oinhazea, Iduk bezat gogotan.
Kristoren neke, eriotz, zauriak artzeko, biotz aul au kementsu egin.
17 Fac me plagis vulnerari cruce hac inebriari ob amorem filii
Fac me plagis vulnerari fac me cruce inebriari et cruore filii
Haren zauriz zaurt banedi Gurutzeaz ere hordi, Zure semea gatik.
Zauri ni, Zure zauriez, zora ni, Zure odolez, Gurutz iturripean.
18 Inflammatus et accensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
Flammis ne urar succensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
Flammis orci ne succendar, per te, Virgo, fac, defendar in die iudicii
Ama ona, zain nazazu, Zure haurra beira zazu, Ifernuko garretik.
Su garrak erre ez nazaten nere alde jarri, arren, Ama, azken egunean.
19 Fac me cruce custodiri morte Christi praemuniri confoveri gratia
Christe cum sit hinc (iam) exire da per matrem me venire ad palmam vicoriae
Egidazu gurutzeaz Semearen pairamenaz Hazkartzeko grazia.
Emendik irtetekoan, Amaren bidez ni noan, Kristo, garaipenera.
20 Quando corpus morietur fac ut animae donetur paradisi gloria. Amen
Hiltzen naizen oreneko, Emadazut arimako Aingeruen gloria.
Nere gorputz au iltzean, anima doala egan Zeruko pozetara.
Breton
STABAT MATER - Breton text
Translator: unknown, probably end of 19th century, extract of Breton missal of the diocese of Quimper et Léon.
As several versions of the Stabat Mater exist, these variations in the Latin text are given per line. As several versions of one line exist, I do not know which line is translated into Breton! According to Joël Moyaux of France in stanzas 3, 13, 14, 16, 17 and 18 the second lines has been used.
1 Stabat Mater dolorosa iuxta crucem lacrimosa dum pendebat Filius
En he zar ar vamm glac'haret 'kichen he mab er groaz savet, Mari a wele dourek
2 Cuius animam gementem contristatam et dolentem pertransivit gladius
He c'halon baour keun a anken, trist ha klemmus enn he feden, gant eur c'hleze zo treuzet
3 O quam tristis et afflicta fuit illa benedicta Mater Unigeniti
O na pegen trist oa neuze, pebez enkrez a c'houzanve, Mamm benignet hor zalver
4 Quae moerebat et dolebat et tremebat cum videbat nati poenas inclyti
Quae moerebat et dolebat Pia Mater dum videbat nati poenas inclyti
Ar vamm ze ken karantezuz, a rank hirvoudi truezuz, dirak poaniou ker skrijuz
5 Quis est homo qui non fleret Matri Christi si videret in tanto supplicio?
Piou a zaelou c'houfe miret, Mamm Jesus ma c'helfe gwelet, en eur mor a boan beuzet
6 Quis non posset contristari Matrem Christi contemplari dolentum cum filio?
E koan e vefe ho kalon dirak Mamm nn Doue guirion, ken ankeniet, hog e mab
7 Pro peccatis suae gentis vidit Iesum in tormentis et flagellis subditum
Gwelet a ra Jesus skoet gant skourjezou, ha dispennet, evit pec'hejou an dud
8 Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum dum emisit spiritum
Gwelet a ra he mab karet, breman gant ann hholl dilezet, pa ma o vervel er groaz
9 Eia Mater, fons amoris, me sentire vim doloris fac ut tecum lugeam
Allas! Mamm keun o garantezm lakit em c'halon kalz truez, me fell d'in ganeoc'h gwela
10 Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum ut sibi complaceam
Tommit va c'halon 'vit Jesus grit d'in beza karantezuz me fell d'in plijout d'ezhan
11 Sancta Mater, istud agas crucifixi fige plagas cordi meo valide
O Mamm Santel plijet ganeoc'h enn hor c'halon skriva dounnoc'h, gouliou va Jesus er groaz
12 Tui nati vulnerati tam dignati pro me pati poenas mecum divide
Roit d'in-me ive eul loden euz ar boan hag euz an anken 'neuz gouzonvel evidhon
13 Fac me vere tecum flere crucifixo condolere donec ego vixero
Fac me tecum pie flere crucifixo condolere donec ego vixero
Grit ma skuillin daelou zantel, eveld'hoc'h ho bete mervel, kaout sanj euz ar groas Jesus
14 Iuxta crucem tecum stare te libenter sociare in planctu desidero
Iuxta crucem tecum stare et me tibi sociare in planctu desidero
A vreman ganeoc'h me jommo, a ganeoc'h daelou me skuillo e kichen ar groaz santel
15 Virgo virginum praeclara mihi iam non sis amara fac me tecum plangere
Gwerc'hez dreist ann oll gwerc'hezed o pet madelez em andret deskit d'in ganeoc'h gwela
16 Fac ut portem Christi mortem passionis eius sortem et plagas recolere
Fac ut portem Christi mortem passionis fac consortem et plagas recolere
Grit d'in kroaz va zalver dougen, kaout perz enn he boan hag anken, kaout sonj euz he c'houliou
17 Fac me plagis vulnerari cruce hac inebriari ob amorem filii
Fac me plagis vulnerari fac me cruce inebriari et cruore filii
Grit d'in tanvia he oll boaniou, krena terzien he c'houliou, dre garantez evithan
18 Inflammatus et accensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
Flammis ne urar succensus, per te, Virgo, sim defensus in die iudicii
Flammis orci ne succendar, per te, Virgo, fac, defendar in die iudicii
Mirit na ven en tan devet Gwerc'hez, mar plij, va difennet, pa zeui ar varn diveza
19 Fac me cruce custodiri morte Christi praemuniri confoveri gratia
Christe cum sit hinc (iam) exire da per matrem me venire ad palmam vicoriae
Ha c'houi, Jesus, pa vinn maro, dre ho mamm hag enn he hano, digorit d'in dor ann env
20 Quando corpus morietur fac ut animae donetur paradisi gloria. Amen
Va c'horf d'an douar vo roet, mes va ene enn env pignet 'gavo joa er baradoz. Amen
Dutch
1
De diepbedroefde Moeder
Stond wenend bij het kruis
Terwijl haar Zoon daar hing.
2
Haar klagende ziel,
Medelijdend en vol smart,
Werd als door een zwaard doorstoken
3
O hoe bedroefd en aangedaan
Was die gezegende
Moeder van de Enig-geborene!
4
Die rouwde en treurde,
En beefde terwijl zij zag
(de vrome Moeder, terwijl ze zag)
De foltering van haar glorieuze zoon
5
Welk mens zou niet huilen
Bij het zien van Christus' Moeder
In zo'n marteling?
6
Wie zou niet mede lijden
Bij het aanschouwen van de vrome Moeder
Lijdend samen met haar Zoon?
7
Voor de zonden van zijn volk
Zag zij Jesus bij de folteringen
En een geseling ondergaan
8
Zag zij haar geliefde zoon
Sterven in eenzaamheid
Toen hij de geest gaf
Ach Moeder, bron van liefde
Laat mij de kracht van het verdriet voelen
Opdat ik met U treuren kan
10
Maak dat mijn hart gaat branden
Bij het houden van Christus de Heer,
Opdat ik Hem behage
11
Heilige Moeder, zorg ervoor,
Grif de wonden van de gekruisigde
Diep in mijn hart
12
Van uw gewonde zoon
Die zich verwaardigde zo voor mij te lijden,
Deel met mij zijn pijnen
13
Laat mij oprecht met u wenen
(Laat mij, vrome, met u wenen)
De gekruisigde beklagen
Zolang ik leef
14
Met U bij het kruis staan
En gretig te delen
(En met U te delen)
In uw klagen wil ik
15
Uitverkoren Maagd der Maagden
Moge U voor mij niet meer verbitterd zijn
Laat mij met U klagen
16
Laat mij dragen Christus dood
En het lot van zijn lijden
(En deelhebben aan zijn lijden)
En zijn wonden gedenken
17
Laat zijn wonden mij wonden
Het kruis mij in een roes brengen
(Laat mij in een roes brengen door het kruis)
Wegens liefde voor de Zoon
(En het bloed van de Zoon)
18
In vlam gezet en aangestoken,
(Dat de vlammen mij niet verteren)
(Dat de vlammen van de dood mij niet raken)
Door U, Maagd, moge ik verdedigd worden
Op de dag des oordeels
19
Laat het kruis mij beschermen
(Laat het kruis mij ondersteunen)
Christus' dood mij wapenen
(Christus' dood mij redden)
En mij met Genade vervullen
(En de genade mij overspoelen)
19a
Christus, als het tijd is hier te vertrekken
Laat mij door uw Moeder toekomen
De zegepalm.
20
Als mijn lichaam sterft
Maak dat mijn ziel gegeven wordt
De glorie van het Paradijs